Kus ze niet vaarwel: het fenomeen Allison DuBois
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 29 November, 2006)
Samenvatting
Bespreking van een autobiografisch boek van het bekende Amerikaanse medium Allison DuBois door drs. Titus Rivas.
Boekbespreking
Allison DuBois. Kus ze niet vaarwel.
Utrecht: Bruna, 2005. ISBN 90-229-9147-4.
Het TV-kanaal Net 5 zendt al enige tijd de serie Medium uit, een reeks over de ervaringen van de paragnoste Allison DuBois die betrokken is bij politiewerk rond vermissingen, verkrachtingen en moordzaken. De serie is tot op zekere hoogte gebaseerd op het levensverhaal van DuBois dat vorige jaar is verschenen bij Bruna.
Net als bijvoorbeeld Laurie Campbell of John Edward is de auteur onderzocht door dr. Gary E. Schwartz van de Universiteit van Arizona, die een voorwoord heeft geschreven voor dit boek. Helaas blijkt er sinds de publicatie van de oorspronkelijke Engelse versie van haar autobiografie een conflict te zijn ontstaan met Schwartz, dat wordt uitgevochten via hun respectievelijke websites. DuBois beweert o.a. dat Schwartz financieel van haar profiteerde, wat nogal onwaarschijnlijk lijkt als je kijkt naar de missie die hij zich heeft gesteld. Op zijn beurt beschuldigt Schwartz DuBois er onder meer van dat ze bepaalde dingen verkeerd voorstelt en zich niet aan afspraken houdt. In ieder geval zijn dit soort onsmakelijke conflicten niet bevorderlijk voor het imago van mediums, contacten met overledenen of onderzoekers op dit gebied.
Nu was ik zelf al niet zo dol op de serie Medium. Ook al is het acteerwerk best aardig, de houding die DuBois tentoonspreidt tegenover de criminelen die ze helpt op te sporen, getuigt bepaald niet van milde menslievendheid. Dit zien we terug in haar boek: ze is erg blij als iemand de doodstraf krijgt (blz. 58-60) en beweert dat sommige mensen, zoals Osama bin Laden, door en door slecht zijn (blz. 98). Bizar genoeg contrasteert dit simplistische wereldbeeld ook nog met een aansporing tot vergevensgezindheid elders in het boek (blz. 95).
Toch biedt dit werk een interessant overzicht van de mediamieke ontwikkeling van DuBois, die ook volgens Schwartz echt begaafd is. Jammer genoeg moeten we haar verhalen dus wel met een korreltje zout nemen. Zo beweert ze bijvoorbeeld dat haar dochter Ariel een verschijning zag van een man die zichzelf een 'genie' noemde, wat overeenkwam met haar intelligente opa van vaderskant, die het meisje nooit gekend had (blz. 71).
Ook doet Allison DuBois over het algemeen verstandige uitspraken over de omgang met paranormale gaven en de ethische code die men daarbij zou moeten hanteren. Ze waarschuwt bijvoorbeeld voor vooroordelen of het doorgeven van schokkende informatie waar een cliënt niets mee kan. De auteur wijst bovendien op het bestaan van paragnostische specialismen die samenhangen met iemands ervaringen of interesses.
Titus Rivas
Deze recensie werd geplaatst in Terugkeer.
Contact: titusrivas@hotmail.com