Twee ervaringen met ESP van Mariëlle Nijhuis
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 6 February, 2009)
Samenvatting
Twee gedocumenteerde ervaringen met buitenzintuiglijke waarneming.
Twee ervaringen met ESP van Mariëlle Nijhuis
door Titus Rivas
Mevrouw Mariëlle Nijhuis, stuurde mij in 2006 twee ervaringen met een paranormale droom. Anny Dirven en ik zochten contact met haar vader, moeder en zus. Zij bevestigden de juistheid van onderstaande weergave van haar ervaringen.
Terugschouw:
De eerste ervaring betreft een droom die ik had toen ik met mijn hele familie (twintig personen) in België op vakantie was voor een weekend. In deze droom liep ik de trap op en stootte met mijn hoofd tegen een paar voetjes die boven mij hingen. Ik schrok en pakte de voetjes vast. Eerst dacht ik dat het één van mijn kinderen betrof omdat de voetgrootte bijna overeen kwamen. Opeens wist ik dat het een ander meisje betrof. Er liep ondertussen een hondje langs mij heen naar boven. Ik raakte niet eens in paniek en probeerde naar boven te kijken wat niet lukte, misschien toch te schokkend? Ik pakte wel even de voetjes vast. Plotseling word ik als het ware naar beneden getrokken tot halverwege de trap, ik raak in een soort shock, in paniek en ik begin uit angst en verdriet te gillen en ren naar buiten, hulp zoekend. Op dat moment maakte mijn man mij wakker en ik vertel hem van die nare droom. De volgende ochtend vertelde ik dit ook aan mijn zussen en moeder.
Dit was de nacht van zaterdag op zondag en 's maandags zijn we weer naar huis gegaan. Thuis hoorde ik al vrij snel dat er een meisje van tien (bijna de leeftijd van mijn dochter) zich op zaterdagavond had opgehangen boven het trapgat. Toen kreeg ik al een speciaal soort van kippenvel. Zij, het meisje, woonde tegenover mijn vriendin die een eindje bij mij vandaan woont (om je een indruk te geven). Van haar hoorde ik later de reactie van de moeder, die exact overeen kwam met 'mijn' reactie in mijn droom. Tot slot zag ik in de rouwadvertentie dat ze een foto van haar hondje erbij geplaatst hadden, en ook die was hetzelfde. Je snapt dat ik later droomde over het voorval dan dat dit in werkelijkheid plaatsgevonden had.
Voorschouw:
Een andere mooie droom was die over mijn vader. In mei 2005 droomde ik dat ik ergens stond op een voor mij onbekende plek. Ik keek rond en zag door een etalage mijn vader staan en 'voelde' dat hij iets moois wou kopen voor mijn moeder. In de eerste instantie schrok ik, want ik dacht aan sieraden en was ineens bang dat mijn moeder was overleden. Het volgende moment bedacht ik me dat dát het niet kon zijn, maar wel iets anders, ik wist niet wat...
Ik voelde toen een ongelooflijke liefde vanuit mijn vader om iets speciaals te doen voor mijn moeder. Ik weet nog dat ik in mijn droom versteld stond te kijken over hun diepe band die er blijkbaar is en hoe intens die is. Mijn vader kocht het niet en ik moest lachen omdat het niet in sieraden uit te drukken was. Daarop werd ik binnen gevraagd bij het winkeltje ernaast. Een winkeltje met handdoeken en kleedjes, een typisch Oostenrijks winkeltje. Maar ik zei dat ik alleen kwam om te kijken....
Eén van de dagen erop sprak ik mijn zus. Zij vertelde mij dat zij ongerust was over de vakantie van mijn ouders en ze wist niet waarom. Ik was zelf die vakantie al bijna vergeten omdat ze wel vaker weggaan maar vertelde haar van mijn droom en zei dat het wel goed zou komen...(?), maar dat er inderdaad 'iets' was.
Mijn ouders gingen op vakantie en op 17 juni 2005 (de verjaardag van mijn zus) breekt boven in de bergen mijn moeder haar enkel flink. Met helikopter en al werden ze samen naar een kliniek gebracht. Mijn moeder belde mij een paar uur later over het gebeuren op, dat ze geopereerd zou worden en dat alles verder wel goed was. Nog steeds dacht ik niet aan mijn droom.
Pas in september vertelde mijn moeder dat mijn vader haar nog altijd een mooi sieraad wou schenken. Hij had haar verteld van zijn twijfel in Oostenrijk en had spijt dat hij niets gedaan had of kon doen. Toen vertelde ik haar mijn droom over de gevoelens van mijn vader en hoe ik dat ervaarde. Natuurlijk was dit kostbaar voor mijn moeder, maar ik vroeg haar om hem te vragen naar het winkeltje ernaast. Ik vertelde haar wat ik gezien had. Ze belde me een uurtje nadat ze vertrokken was. Mijn vader had bevestigt dat het om een Oostenrijks textielwinkeltje ging. Mijn moeder zei: "Maar waar hij stond was geen juwelier". Ik zei: "Nee, ze haden daar ook schalen en andere voorwerpen, kunst of zo....". En ook dat klopte exact!
Gepubliceerd onder de titel Diverse Ervaringen in de rubriek Spontane gevallen in het Tijdschrift voor Parapsychologie, nr. 3 [379], 2008, blz. 1-2.
Contact: titusrivas@hotmail.com