A World in a Grain of Sand - Bespreking
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 29 June, 2009)
Samenvatting
Boekbespreking van A World in a Grain of Sand van Mary Rose Barrington, Ian Stevenson en Zofia Weaver.
Boekbespreking
Mary Rose Barrington, Ian Stevenson en Zofia Weaver. A World in a Grain of Sand: The Clairvoyance of Stefan Ossowiecki. Jefferson/Londen: Mc Farland & Co, 2005. ISBN 0-7864-2112-6.
Bij bijna-doodervaringen is vaak sprake van een buitenzintuiglijke waarneming van de fysieke omgeving. Binnen de parapsychologie wordt vrij algemeen aanvaard dat iedereen een basaal vermogen bezit om zulke waarnemingen te doen. Minder eenduidig is men echter over het bestaan van ‘paragnosten’ of helderzienden, dat wil zeggen mensen die zulke waarnemingen regelmatig bij zichzelf kunnen opwekken. Nu is dat best begrijpelijk omdat er nogal wat lieden rondlopen die zichzelf erg ‘paranormaal’ vinden zonder dat ook een maar beetje te zijn. Toch bestaan er wel degelijk goede wetenschappelijke redenen om in de realiteit van personen met een bijzondere paragnostische begaafdheid te geloven. Eén van de beste aanwijzingen wordt gevormd door het grondige onderzoek uit de jaren 1920-1930 naar de Poolse paragnost Stefan Ossowiecki. Dit onderzoek was bijna vergeten omdat de verslagen ervan grotendeels in het Frans en Pools zijn opgesteld. De Britse ‘psychical researcher’ Mary Rose Barrington heeft de rapporten samen met dr. Ian Stevenson en de van oorsprong Poolse Zofia Weaver verzameld, vertaald, samengevat en becommentarieerd voor het boek A World in a Grain of Sand.
De auteurs concluderen uit de beschikbare gegevens dat Stefan Ossowiecki waarschijnlijk de meest begaafde paragnost is geweest die men ooit wetenschappelijk onderzocht heeft. Daarbij krijgen we een beeld van hem als een extraverte, vriendelijke, idealistische en wat naïeve man die erg betrokken was bij de experimenten en nooit geld aannam voor paranormale consulten. Barrington, Stevenson en Weaver beschrijven allerlei experimentele onderzoeken maar ook spontane gevallen, bijvoorbeeld rond vermissingen. Tien geleerden, waaronder de bekende Franse parapsychologen Charles Richet, Gustave Geley en Eugène Osty, publiceerden hun bevindingen met de Poolse helderziende in het gerenommeerde Revue Métapsychique. Zij trachtten over het algemeen alle normale bronnen voor zijn ingevingen systematisch uit te sluiten. Zo kreeg Ossowiecki de opdracht de inhoud van gesloten enveloppen, pakjes en dozen te ‘lezen’ zonder dat hij de kans kreeg hier via goocheltrucs achter te komen. Ook werd rekening gehouden met de mogelijkheid van een buitengewone zintuiglijke gevoeligheid. De gave van Ossowiecki was niet gebonden aan tijd en ruimte en Ian Stevenson schrijft dan ook: “Het fenomeen van Ossowiecki en nog een paar andere begaafde personen toont aan dat geesten [minds] soms onafhankelijk functioneren van hersenen.” (blz. 158). Stevenson noemt nog zeven andere paragnosten met een aanzienlijke begaafdheid waaronder Alexis Didier, Pascal Forthuny en Olga Kahl.
Mary Rose Barrington stelt dat het verhaal van Ossowiecki aantoont dat mensen geestelijk contact kunnen maken met het verleden (retrocognitie) en dat dit verleden daarom nog steeds moet bestaan. Volgens haar berustte de gave van het Poolse ‘medium’ vooral op retrocognitieve psychometrie, hoewel ze ook zuivere telepathie in het heden en voorschouw zal hebben omvat.
Dit is zonder meer een geweldig boek voor iedereen die geïnteresseerd is in de vraag of er echte paragnosten bestaan. Het is rijk gevuld met verslagen van experimenten en relevante illustraties. Je moet wel erg overtuigd zijn van de onmogelijkheid van helderziendheid als je na lezing van dit werk de paranormale gave van Stefan Ossowiecki nog steeds blasé naar het rijk der fabelen wilt verwijzen.
Titus Rivas, voor Terugkeer van Stichting Merkawah
Contact: titusrivas@hotmail.com