Falsifieerbaarheid en de skeptici
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 29 June, 2009)
Samenvatting
Titus Rivas laat zien dat zogeheten skeptici minder op hebben met falsifieerbaarheid en rationaliteit dan zij zelf beweren.
Falsifieerbaarheid en de skeptici
door drs. Titus Rivas
Debunkers laten zich niet weerleggen. Skeptici in de zin van debunkers hebben een hoge dunk van zichzelf. Ze zouden de rationalisten en vrijdenkers par excellence zijn. Als schildwachten van de orthodoxe wetenschap kijken ze neer op heterodoxe wetenschappers. Karaktermoord en een misleidende weergave van ketterijen vormen daarbij belangrijke onderdelen van hun wapenarsenaal.
Maar ook het schermen met wetenschapsfilosofische principes zoals zuinigheid hoort bij de skeptische erecode. Per definitie telt niet hoe sterk een ketter staat; hij moet zonder uitzondering geweerd of verstoten worden uit de wetenschappelijke wereld. De vernedering hoort als het even kan zo groot te zijn dat een tweede ketterse actie verder uitgesloten is. Tegenargumenten dienen direct af te ketsen op het pantser van de skepticus en elke klacht over onwaardig gedrag moet onschadelijk worden gemaakt als 'vooroordeel' of meelijwekkende scheldpartij.
Een duizelingwekkend voorbeeld van de manier waarop skeptici de wetenschap als geheel dienen, is misschien wel gelegen in hun omgang met het principe van de falsifieerbaarheid. Tegenstanders, zoals parapsychologen, zorgen bijna standaard dat hun theorieën weerlegbaar zijn, maar dit wordt gewoon genegeerd of ontkend door skeptici. Elke theorie die niet strookt met hun opvattingen van wetenschappelijkheid is in hun ogen immers bijna per definitie ook onfalsifieerbaar. De feiten zijn werkelijk niet van belang als je een tegenstander monddood wil maken.
Het merkwaardigste aan het skeptische gescherm met de falsifieerbaarheidseis, is dat de eigen omgang met gangbare theorieën daar structureel tegenin gaat. Skepsis laat zich immers alleen goed handhaven door elke weerlegbaarheid van de orthodoxie direct in de kiem te smoren. Anders gezegd, de echte debunker heeft in werkelijkheid helemaal niets met falsifieerbaarheid. Het is een principe dat zich nu eenmaal niet laat rijmen met zijn bij voorbaat onweerlegbare, in de praktijk voor 100% geïmmuniseerde skeptische ideologie. Overigens is dit niet het enige voorbeeld waarin de debunker een principe verdedigt dat hij zelf in de praktijk alleen maar met voeten treedt. Zo belijdt de skepticus de waarde van empirisch onderzoek, maar loochent die per definitie weer zodra zulk onderzoek in strijd is met zijn wereldbeeld. Hij claimt rationaliteit, maar legt rationele ontologische argumentatie als irrelevant naast zich neer als deze de ontologische basis van zijn skepsis bedreigt. Hij veinst openheid en houdt tegelijk alle deuren geheel en al vergrendeld. De skepsis der debunkers is iets voor illusionisten. Bedreven in trucs draaien ze menigeen nog steeds een rad voor ogen.
Dit stuk is eerder online verschenen op geocities (de site is inmiddels verdwenen) en geplaatst op txtxs.nl op 29 juni 2009.
Contact: titusrivas@hotmail.com