Begegnungen mit dem Jenseits (boekbespreking)
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 10 July, 2009)
Samenvatting
Recensie van het boek Begegnungen mit dem Jenseits van Bernard Jakoby.
Boekbespreking
Bernard Jakoby. Begegnungen mit dem Jenseits: Zum Phänomen der Nachtod-Kontakte. Hamburg: Rowohlt Taschenbuch Verlag, 2006. ISBN 978-3-499-62063-8.
De Duitse auteur Bernard Jakoby heeft literatuurwetenschap gestudeerd en hield zich al tijdens zijn studie intensief bezig met de thema’s sterven, dood en leven na de dood. Hij staat bekend als een van de voornaamste publicisten en docenten over deze onderwerpen en heeft diverse boeken op zijn naam staan, met onder andere veel aandacht voor bijnadoodervaringen.
Zijn nieuwste werk behandelt het fenomeen van de postume contacten met overledenen, waarbij hij de nadruk legt op ervaringen afkomstig uit de Duitstalige landen. Het boek begint met een algemene inleiding op wat er gebeurt wanneer mensen overlijden. Jakoby erkent dat er een soort diepgewortelde angst is voor manifestaties van overledenen en dat die waarschijnlijk samenhangt met een gebrek aan controle over de ervaringen.
Een voorbeeld van een postuum contact komt van een Duitse vrouw van in de tachtig. Haar broer was in mei 1943 gelegerd aan het Oostfront, zonder dat zijn familie daarvan op de hoogte was gebracht. Op de dag dat hij sneuvelde werd er hard op haar deur geklopt, en toen zij opendeed stond haar broer voor haar. Hij keek haar aan, draaide zich om en verdween in de mist. Kort daarna ontving de familie een telegram dat hij gestorven was (blz. 51).
Het derde hoofdstuk beschrijft het 'mee-sterven' tijdens het overlijden van een geliefde, een verschijnsel dat Jakoby ook wel 'empathische doodservaringen' noemt. Het gaat om gedeelde sterfbedvisioenen, maar ook om uittredingen waarbij men even meereist met de stervende op weg naar een spirituele wereld. Een voorbeeld hiervan betreft een vrouw die Jakoby vertelde dat haar zoon op 37-jarige leeftijd aan een hartaanval overleed. Ze zat enkele dagen aan zijn ziekbed tot ze naar huis werd gestuurd. Eenmaal thuisgekomen, viel ze in een diepe slaap waarbij ze zich plotseling buiten haar lichaam bevond. Ze zag hoe haar zoon naar een soort tunnel zweefde. Hij draaide zich om en gaf haar een teken hem te volgen in de richting van een warm licht. De man ging het licht binnen en op dat moment zag zijn moeder zijn 'levensfilm' aan zich voorbij trekken. Toen ze weer bij bewustzijn was gekomen kreeg ze weldra te horen dat haar zoon overleden was (blz. 66).
Bernard Jakoby maakt onderscheid tussen verschillende soorten postume contacten en stelt dat veel spontane ervaringen in het teken staan van geruststelling, vergeving, opheldering of bescherming. Hij onderstreept de nauwe verwantschap van onderzoek naar postume contacten met andere gebieden zoals bijnadoodervaringen.
De enige dissonant in zijn boeiende boek vind ik zijn visie op dieren, die volgens de auteur alleen individueel de dood zouden kunnen overleven dankzij de liefde van mensen.
Gepubliceerd in Terugkeer.
Titus Rivas