Een BDE met waarneming van het sterven van iemand anders
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 12 May, 2011)
Samenvatting
Een patiënt was tijdens zijn bijna-doodervaring klaarblijkelijk getuige van het overlijden van zijn zus. Een casus uit het boek The Light Beyond van Moody en Perry.
Een BDE met waarneming van het sterven van iemand anders
door Titus Rivas en Anny Dirven
Zoals de lezers van Terugkeer zo langzamerhand wel zullen weten, zijn we sinds enige tijd bezig met een literatuuronderzoek gericht op het samenstellen van een collectie van BDE's met paranormale aspecten. We beperken ons daarbij inmiddels tot casussen waarin sprake is van bevestiging door minstens één andere persoon. Als iemand beweert dat hij tijdens zijn bijna-doodervaring alle details van een operatie heeft waargenomen maar geen getuige kan opvoeren die dit kan bevestigen, wordt zijn ervaring dus niet in onze collectie opgenomen.
Een geval waarbij de patiënt bijvoorbeeld alleen de bril van een chirurg kan beschrijven die hij voor zijn hartstilstand nog nooit ontmoet had én die beschrijving kan laten bevestigen door een verpleegkundige, hoort er wel bij. In dit artikel een voorbeeld van een interessante casus met een getuigenverklaring van derden. Het geval stamt uit een minder bekend boek van Raymond Moody, The Light Beyond (blz. 157-158).
Raymond Moody schrijft (vrije vertaling):
“Nadat ik een lezing had gegeven aan artsen op een Amerikaanse legerbasis te Fort Dix, New Jersey, werd ik benaderd door een man die me deelgenoot maakte van zijn opmerkelijke BDE. Ik liet het verhaal later bevestigen door de betrokken artsen.
Ik was heel erg ziek en ging bijna dood vanwege hartklachten terwijl mijn zus, die zich op een andere afdeling van hetzelfde ziekenhuis bevond, bijna dood ging omdat ze een zogeheten diabetisch coma doormaakte. Ik verliet mijn lichaam en ging naar de hoek van de kamer. Van daaruit ik keek hoe ze daar beneden met me bezig waren.
Plotseling bleek ik in gesprek met mijn zus, die daar boven bij mij was. Ik was erg aan haar gehecht en we voerden een geweldig gesprek over wat er daar beneden gebeurde, toen ze zich langzaam bij me weg ging.
Ik probeerde met haar mee te gaan, maar ze zei telkens waar dat ik moest blijven waar ik was. "Het is je tijd niet", zei ze. "Je kunt niet met meegaan omdat het je tijd niet is." Toen verdween ze n de verte door een tunnel terwijl ik daar alleen achterbleef.
Toen ik wakker werd, vertelde ik de dokter dat mijn zus gestorven was. Hij ontkende dit, maar toen ik aandrong, liet hij een verpleegkundige uitzoeken of het waar was. Mijn zus was inderdaad gestorven, zoals ik had gezegd.”
Deze casus doet denken aan bepaalde sterfbedvisioenen waarin de stervende iemand waarneemt van wie hij nog niet wist dat die overleden was.
Daarnaast is het heel bijzonder dat de patiënt tijdens zijn bijna-doodervaring klaarblijkelijk getuige was van het overlijden van zijn zus. Wat dit betreft doet de casus weer denken aan empathische sterfbedvisioenen.
Bron: Raymond Moody en Paul Perry; The Light Beyond. Londen: Rider Books, 2005.
Dit artikel werd gepubliceerd in Terugkeer, 21(3), herfst 2010, blz. 10.
Contact: titusrivas@hotmail.com
Dit artikel werd gepubliceerd in Terugkeer 25(1), voorjaar 2014, blz. 11-12.