Titel

De uittreding van Anita van der V.

Geplaatst door

Titus Rivas   (publicatiedatum: 12 June, 2015)

Samenvatting

De uittreding van een NHA-cursiste van Titus Rivas, Anita van der V, met hem gedeeld in 2008.


Tekst


De uittreding van Anita van der V.

door Titus Rivas

Een deelneemster aan mijn Cursus Parapsychologie bij de Nationale Handelsacademie, Anita van der V., vertelde mij begin maart 2008 dat zij ongeveer tien jaar daarvoor een spontane uittreding had beleefd. We hebben hiervoor gecorrespondeerd en daar is de volgende reconstructie uit voortgekomen. In de woorden van Anita zelf:

“Ongeveer tien jaar geleden ben ik behandeld in het Franciscus-Ziekenhuis te Roosendaal voor het vergruizen van een niersteen. Dit gebeurde door middel van een roes-narcose. Dit hield in dat ik wel bij bewustzijn was, maar geen pijnprikkels meer waar kon nemen. Ik kreeg een hoofdtelefoon op om naar muziek te luisteren en het trillingsgeluid van de vergruizer de dempen. Aanwezig waren een narcotiseur, twee urologen van het ziekenhuis en drie andere specialisten urologie uit het buitenland. Het trillingsniveau werd op maximum (3000) gezet omdat een eerdere poging met 600 trillingen niet toereikend was gebleken.
Tijdens de operatie kwam ik plots boven mezelf te hangen. Ik kon de hele situatie overzien. Ik had geen pijn, geen lichaam. De specialisten stonden rechts van mijn lichaam achter een glazen wand met hoofdtelefoons op. Aan het voeteneind zat de narcotiseur achter een machine. Aan het voeteneind waren twee groene klapdeuren te zien met kleine raampjes. Er waren geen ramen in het vertrek. Ik was niet van tevoren op de hoogte gebracht van het ontbreken van de raampjes in het ziekenhuis. Dit bleek naderhand te kloppen, want door het trillingsniveau van de vergruizer was het noodzakelijk deze operatie in de betonnen kelder van het ziekenhuis te verrichten. Ik heb tijdens dit proces geen tunnel gezien of de andere kant gezien, althans niet dat ik me daar nog van bewust ben. Plotseling kreeg ik weer een gigantische pijn en was terug in mijn lichaam.

Na de operatie ging ik op controle. In de wachtkamer zie ik toevallig dr. P. de leider van de operatie. Ik vraag hem terloops wat er was gebeurt tijdens de operatie. Hij keek verbaasd en zei kortaf dat er iets vreemds gebeurde. Toen ging hij snel zijn eigen spreekkamer binnen.
Ik vond dit een vreemde reactie. Ik had in die tijd ook nog niets met het spirituele, maar toch voldoende nieuwsgierigheid om dit geval verder uit te pluizen.

Ik had nooit iets gehoord over uittredingen, hoewel ik wel zelf de uittreding had gezien van mijn moeder bij haar overlijden, als 21 jarig meisje. Ik zag een rookpluim uit haar lichaam komen die boven haar lichaam bleef hangen. Er waren geen kaarsen of sigaretten in het ziekenhuis aanwezig die de rook konden verklaren. Maar ik heb er verder niks mee gedaan.
De nacontrole van de operatie vond plaats bij dr. A., collega uroloog van P. Ik moest wachten in de spreekkamer. Het geheel duurde een tijd, zodat ik (in het kader van openbaarheid van bestuur) mijn eigen dossier oppakte en nieuwsgierig ging lezen of er tijdens de operatie bijzonderheden waren opgetekend door de narcotiseur. Ik heb niets gevonden in het dossier wat daarop wijst. Toch moet er ergens een registratie van dit gebeuren zijn volgens mij.
Ik heb het er verder bij gelaten.

Aldus mijn verhaal van mijn buitenlichamelijke beleving. Ik noem het een buitenlichamelijke ervaring omdat ik niet in contact ben geweest met andere geesten of zo. Ik was ook niet bijna dood, maar ik ben alleen uit mijn lichaam geweest.
Door mijn eigen ervaring met een BLE tijdens een niersteenoperatie in het ziekenhuis,waar ik boven mijn lichaam kwam en de gehele operatie-scene kon overzien, kan ik als maatschappelijk werkster me zeer goed inleven in de ervaringen die andere BLE-ers of BDE-ers hebben meegemaakt.”

Ontvangen in 2008, op txtxs.nl gezet in 2015. Reacties: titusrivas@hotmail.com