Meisje van 3: Een vorig leven in Afrika?
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 4 May, 2016)
Samenvatting
Een Nederlands meisje deed op een klassieke leeftijd uitspraken over een vorig leven. Hoewel ze onverifieerbaar zijn, doen haar uitlatingen denken aan paranormale reïncarnatieherinneringen van kinderen uit alle windstreken.
Meisje van 3: Een vorig leven in Afrika?
door Titus Rivas
In augustus en september 2015 had ik contact met Mariëtte Dijksma (pseudoniem). Ze deelde de mogelijke reïncarnatieherinneringen van haar dochter met mij. Zulke herinneringen zijn verwant aan bijna-doodervaringen tijdens een acute hartstilstand, omdat de ervaring in beide gevallen niet (meteen) in het huidige brein opgeslagen kan zijn. Bij nabij-de-doodervaringen tijdens een hartstilstand is de corticale hersenactiviteit uiterlijk na enkele tientallen seconden uitgevallen, terwijl reïncarnatieherinneringen betrekking hebben op ervaringen die plaatsvonden terwijl het huidige brein nog niet eens bestond.
Mevrouw Dijksma schreef mij:
“Beste meneer Rivas,
Ik heb een uitzonderlijke dochter van 3 jaar. Ik heb 4 kinderen en onze dochter is de op één na jongste. Ze is een opmerkelijke persoonlijkheid, met een hoog IQ en een bijzonder getalenteerd lijfje.
Sinds een aantal weken begint ze constant spontaan te vertellen: toen ze 10 jaar was, toen was het zo gek, ineens was ze gekrompen en werd ze weer een baby. Een witte baby wel te verstaan. (Daar was ze erg verbaasd over.) Toen ze 10 jaar was, woonde ze in net zo'n huis als in de dierentuin. (Als je op Google zoekt op Safaripark Beekse Bergen Afrika dorp, dan zijn de huisjes op een foto te zien). Ze had geen kleding aan, en haar haar was korter dan dat van een [Europese] jongen en rood geverfd. En ze was helemaal bruin. Iedereen was bruin. Er waren veel leeuwen, giraffes en ze ging nooit naar school. Bij haar vader was een oor afgesneden, maar gelukkig ging hij niet dood. Haar vroegere moeder was erg onaardig, maar gelukkig kreeg ze een nieuwe moeder die wel heel erg lief was. Toen ze 10 jaar was was ze ineens weer een baby.
Ze praat er constant over. Terwijl wij nooit, maar dan ook nooit over dit soort onderwerpen praten. We zijn een "gemiddeld" blank gezin met een doodnormaal leventje. Ze was als baby erg ontevreden en het leek alsof ze niemand leuk vond. Inmiddels is dat wel bijgetrokken, en is het een heel bijzondere peuter. Ze heeft wel altijd een voorliefde voor giraffes gehad. Dat zijn al sinds ze kan praten haar lievelingsdieren.”
Naar aanleiding van deze mail heb ik enkele aanvullende vragen gesteld waar Mariëtte Dijksma onderstaande antwoorden op heeft geformuleerd, die ik hieronder thematisch heb geordend.
Safaripark De Beekse Bergen
“Het hele verhaal is eigenlijk begonnen nadat ze met haar broertje en opa en oma bij de camping van het Safaripark De Beekse Bergen had gelogeerd en ook de wandelsafari door het "Afrika"-gedeelte gedaan had. Mijn moeder zei dat ze erg stil was, en heel moe en 's middags meteen wilde gaan slapen bij terugkomst op de camping (echt niets voor haar), terwijl dat ze dat anders echt nooit meer doet. Een weekje later begon ze er spontaan over te vertellen.
Wij (manlief en ik) staan vrij sceptisch tegenover dit soort onderwerpen, al kan ik me (vaag) van vroeger ook wel bepaalde dingen herinneren. Maar waarom ook niet? Er is zoveel wat wij niet weten. Dit verhaal kan ze niet verzonnen hebben, ze heeft geen enkele toegang tot zulke informatie. En eigenlijk vind ik het wel een interessant onderwerp.”
Het vorige leven
“Ze zegt dat ze haar vader " iewi" (of iets dergelijks) noemde. Ze praat heel liefdevol over hem. Zo van 'Hij was echt heel erg lief', verder eigenlijk niet. Haar vader werd een oor afgesneden (bizar) maar gelukkig ging hij niet dood. 'Moeder' was altijd erg onaardig en daarvan kreeg ze vaak een klap. Daarna kreeg ze een andere, lieve moeder.
Ze was ook samen met 'Djinties' ( bij het spelen wordt deze naam ook heel vaak gebruikt door haar). Ze praat vaak over 'Djinties' en 'Sjantie', maar dat is alles.
Ze had echt een hekel aan haar korte haar [uit het vorige leven]. Het haar dat ze nu heeft (half lang), vindt ze veel mooier, zegt ze.
Tijdens het voorlezen 's avonds begon ze een keer te praten over "Kennie". Die woonde in zijn huisje met alles erin. Stro op het dak maar de muren waren zo hard als steen, "en alles zat erin' (Wat er dan in zat, kon ze me niet vertellen. Ze keek me aan alsof ze mijn vraag niet begreep). Toen was het moment ook al weer voorbij.”
Doodsoorzaak
“Er was veel gekriebel en pijn in haar buik. Verder zegt ze: Ik was 'gestreept'. Maar wat dat inhoudt, zegt ze niet. Als ik vraag wat gestreept betekent, dan zegt ze: Nou gewoon, ik was 'gestreept'. Ze wilde er verder niets over zeggen en raakte geïrriteerd toen ik er over door wilde gaan.
Het leek alsof ze zeer verbaasd was over het feit dat je van 10 jaar ineens kan 'krimpen' en dan weer een baby bent.
Ze was een tijdlang wel iedere nacht aan het gillen, er was altijd veel onrust. Daarna begon het 'krabben'-verhaal, waarbij ze met krabben een soort spoken bedoelde. Ze heeft er geen last van als ze bij ons slaapt. De 'krabben' komen niet op de ouderslaapkamer volgens haar. De 'paniek'-aanvallen in haar slaap heeft ze eigenlijk altijd al wel gehad. Tijdens haar slaap is ze vrij regelmatig hysterisch in paniek. Dan moeten we haar wakker maken, wat te drinken geven en dan is het weer goed. Ze zegt nooit waarom ze zo van slag is. Dit gebeurt zeker wekelijks, maar zeker niet iedere nacht.”
Voorliefde voor giraffes
“Onze dochter heeft een grote voorliefde voor giraffes.
Ze heeft trouwens een zeer brede interesse, samen met haar 2 jaar oudere broertje spit ze hele bibliotheken door. Maar gericht bezig met Afrika, nee, dat zijn ze nooit geweest. Vanaf het moment dat ze iets duidelijk kon maken (toen ze ongeveer een jaar oud was) waren het altijd giraffes, in de speelgoedwinkel, knuffels, op shirts e.d.
We hebben al jaren een abonnement op de Zoo in Antwerpen, daar staat ze heel graag bij de giraffes, maar verder is ze nooit eerder bezig geweest met Afrika. Haar broertje is niet zo gegrepen door het Safaripark. Hij vond vooral de camping leuk, lekker spelen en kamperen. Hij hopt van onderwerp naar onderwerp. Haar vader en ik hebben trouwens absoluut geen enkele fascinatie voor Afrika. We zijn er ook nooit geweest, en hebben geen kennissen of vrienden uit die richting.”
Bewustzijnstoestand
“Ze verkeert in een compleet normale toestand als ze erover praat. Gisteren begon ze erover tegen een spontane serveerster in een Italiaans restaurant. De serveerster was gewoon aardig tegen haar aan het praten. Zo begint ze er zonder aanleiding over te praten tegen vreemden.”
Commentaar
De herinneringen van de dochter van Mariëtte Dijksma zijn grotendeels onverifieerbaar, hoewel ze zeker niet doen denken aan op hol geslagen fantasieën. Opvallend is in elk geval dat haar verhaal sterk lijkt op dat van andere kinderen met herinneringen aan een vorig leven (Stevenson, 1987; Rawat & Rivas, 2007). Ook de voorliefde voor giraffes komt overeen met voorliefdes bij andere kinderen die verband houden met een vroegere incarnatie. Bovendien is het meisje er op driejarige leeftijd over begonnen, een klassieke leeftijd in dit verband. Uitgaande van de hypothese dat het werkelijk om een vorige incarnatie gaat, ligt het voor de hand dat ze jong en volkomen onverwacht overleden is.
Referenties
– Rawat, K.S., & Rivas, T. (2007). Reincarnation: The Evidence is Building. Vancouver: Writers Publisher.
– Stevenson, I. (1987). Children Who Remember Previous Lives: A Question of Reincarnation. Charlottesville; University Press of Virginia.
Dit artikel werd gepubliceerd in Terugkeer 26(3), herfst 2015, blz. 24-25 en Levenslicht 44, herfst 2015, blz. 17-18.
Contact: titusrivas@hotmail.com